OstreMiecze

                   „Wraz ze świtem przyszła burza. Oddech wiatru był ciężki od krwi i kurzu, nad polem bitwy wzniósł się czarny wir powietrza, aby pożreć niebiosa. Jak okiem sięgnąć wszędzie walały się trupy Shaikanów.”

                      Nadchodził kolejny dzień w królestwie Elfów. Dla Królowej Kirche i Króla Rakesa był to z jednej strony smutny, a z drugiej cudowny dzień. Bo właśnie tego dnia na świat przyszła ich pierwsza córka Amanda. Ponieważ trwała wojna w Monarchii Wysokich Elfów uczono ją od małego ja posługiwać się łukiem i magią.
                       Minęło 12 lat i Amanda była już wspaniała łuczniczka i uzdrowicielką. W królestwie nie panowała już woja, ponieważ  Shaikanie mieli większe problemy niż garstka Elfów. Z północy nadchodziły ogromne armie orków, które niszczyły wszystko na swojej drodze.
Królowa Kirche martwiła się także wiedziała, że nie może stracić swej ukochanej córki. Postanowiła więc, że wyśle ją do swej siostry Elen do Krainy Wiecznych Lodów. Tak też zrobiła. Następnego dnia Amanda wyjechała. Orki nadeszły bardzo szyko do Monarchii Wysokich Elfów i miasto zbyt późno się o tym dowiedziało. Zamordowano wszystkich i spalono zamek Króla Rakesa. Elfica szybko dowiedziała się o śmierci rodziców. Była smutna i przygnębiona, ale nie mogła się doczekać na ceremonie nadania imienia. Wielki dzień nadszedł bardzo szybko. Amanda przyszła w pięknej biało- błękitnej sukni do komnaty Światła. Przyszli wszyscy którzy tylko mogli, ponieważ było to wielkie wydarzenie. W tym dniu młoda Elfica stawała się dorosłym Elfem. Elen podeszła do Amandy By ta złożyła przysięgę. Elen nadała elficy na imię Silla co oznaczało władcę powietrza i światła. Po ceremonii Amanda spakowała się i wyjechała do Mrocznych Lasów Ankarii. Gdy dotarła na miejsce spotkała staruszek która powiedziała, że orki zostały rozbite przez mężnych wojów. Podążył więc so miasta by dowiedzieć się więcej o bitwie, ale na drodze stanął jej smok Lamberg. Był silniejszy od Amandy, ale nie przeraziło jej to. Przez wiele godzin toczyła walkę aż smoka padł. Amanda była wycieńczona po walce więc usiadła pod drzewem. Po chwili z pod sterty kamieni wyszedł mały chłopiec który widział walkę. Zaczął do nie wołać Kalibe  co w jego języku oznaczało boginię roślin i nimfę. Amandzie spodobało się to jak mówił do niej chłopczyk, ale zauważyła że jest sam. Okazał się, że zgubił się podczas zabawy z wiewiórka. Wzięła więc go ze sobą i zaprowadziła do domu, który był niedaleko. Gdy go odprowadziła ruszyła w stronę Juno.
                          Gdy była już w okolicznych lasach spotkała szelma. Był bardzo uprzejmy i opowiedział Amandzie o całej walce z orkami. Morientis  bo tak ów młodzieniec się nazywał zaproponował by przyłączył się do jego gildii. Amanda zgodziła się z przyjemnością. W gildii poznała wspaniałych ludzi i przeżywa z nimi co nowe przygody do czasu……


C.D.N.